Bir taş oturdu yüreğime.
Bir koca çınar devrildi.
Ah Ardzınba ahh!!
Affet, sana kızdığım günler geliyor aklıma, affet.!
Abhazya’ya ayak bastığım ilk günler sana ne de çok kızmıştım. Duymamışsındır bile. Affet Ardzınba affet.! Şapsığ ve Wubıhlara silah verilmesin demişsin diye çok kırılmıştım sana. Affet. !
Devlet adamıydı, devlet kuran adamdı. Değil yirminci yüzyılın yirmi birinci yüzyılın bile ender göreceği liderdi. Kuzey Kafkasya...
Ah Ardzınba ah, taş gibi oturdu haberin yüreğime.
Biz binlerce yıldır çok duyduk düşmana karşı silahlanmayı şiar edinen Thamateleri . Biz çok gördük önümüze düşeni ama bir sen dedin ‘Şapsığlar ve Wubıhlar az sayıdalar, onlar ölmemeli!’
Abazalar, Çerkesler ve diğer Kafkasyalılar sana yazacaklar da yazacaklar.
Bir taş gibi oturdun Ardzınba. Ağırlığını kaldıramıyorum.
Ahh .... !
Devlet adamıydın, milletine yaptıklarını övecek herkes; biliyorum ama benim boyum için düşündüklerini kim söyler bilmiyorum.
Şapsığ ve Wubıh boyundan olup da ...
Ahhh Ardzınba ah..! Devletinin milletinin en sıkışık gününde benim boyumun geleceğini benden daha akıllıca savunan ahh Ardzınba ahhh. !
Soçi’nin Tuapse’nin geleceğini tantanasız bir şekilde garanti altına almaya çalışan, devletinin politikasını yapan ,oraların yerlilerini korumaya çalışan; bana, Şapsığlara Wubıhlara silah verilmesini kabul etmeyen Ardzınba!
Biliyorum Abazalar ardından ağlayacaklar, biliyorum ardından Adıgeler ağıt yakacaklar,.Biliyorum unutulmayacaksın. !
Affet Ardzınba affet! Seni dinlemedik.
